Kalabalık bir ortamda,
Muhabbetin en koyu anında,
Zartadan “ossurmuş” rahmetli hacı babamın yanında oturan komşu kadın.
Hacı babam o esnada henüz,
Altı yada yedi yaşlarında.
Annesi kendisini doğururken 1899 öldüğünden,
Zamanın Niğde müftüsü Yeşil hocanın diğer üç karısının
Yada
Anne tarafından yakın akrabaların bakımı gözetimi ile büyütülmüş bir garip yetim kendisi…
Malum;
ses,
Kokunun hızından çok daha seri ve süratli.
Hal böyle olunca,
Ve
Kokuyu hissetmeyen kalabalık henüz sesin niteliği hakkında fikir sahibi değilken “şırrrak” diye bir
tokat iniyor babamın ense köküne…
Babam şaşkın,
Kalabalık ses ve eylem arasında bağlantı kurmaya çalışırken komşu kadın en üst perdeden ünlüyor;
“ulan deyyus, erkek başınla hem kadınların arasında oturuyorsun, hem de utanmadan çatır çatır
ossuruyorsun, defol şurdan çabuk” diye!..
Rahmetli,
Önce şaşkınlıktan,
Sonra da gelmekte olan ikinci tokatın korkusundan,
Fırlamış dışarı…
Fırlamış ama,
Kokuyu alan diğerleri,
“ yahu komşu ses tamam; okkalı bir kıçtan çıktığı ayan beyan ortada ancak, ne yedi içti de bu kadar
ağır koku o yetimin kıçından çıktı yahu!?” diye sormuşlar…
O misal;
Biri Kırıkkalenin üstüne ossuruyor zaman zaman.
Allah için ses duymuyoruz, bu sadece fıslıyor!..
Lakin
Koku ağır…
Kırgaz diyor ben ossurmadım koku benden değil.
MKE böyle kokuyu fıslatacak bir şey yemedim ki çıksın diyor!..
Rafineri bende öyle kıç mı var ki koku burdan tee oraya kadar gitsin!..
Termik santrallerin umuru değil,
Belediye tınlamıyor,
Tokatı vuracak vilayet ise şaşkın, fıssadak kokuyu salan kim?
Zaman zaman
Ve
Tarihinde olmadığı kadar Kırıkkale kokuyor!..
Babam rahmetli hayatta olsa herkes Arşimet’in hamam tası elinde tokat işi peştamal belinde
“ buldum buldum” suçluyu diye bağırıp koşacak yarı çıplak şehri baştan aşağı
Lakin,
O hayatta değil.
Bu şehrin üstüne kim ossuruyorsa adam gibi çıksın ortaya Allah aşkına…
Vallaha tokat mokat vurmayacağız,
Sadece
Bir daha yapma kardeşim ayıp yahu diyeceğiz!..
Çok mu şey istiyoruz yahu sorumlulardan?!..